Please wait, loading...
Please wait, loading...
کاشت میلگرد فولادی یکی از اصلی‌ترین روش‌های مقاوم‌سازی، توسعه و ترمیم سازه‌های بتنی است. این تکنیک باعث ایجاد اتصال سازه‌ای بین بخش‌های جدید و قدیمی بتن می‌شود و به انتقال ایمن بار و تنش بین اجزای مختلف سازه کمک می‌کند. در پروژه‌های تعمیراتی و ارتقایی، معمولاً لازم است آرماتورهای جدید به بتن موجود متصل شوند تا پیوستگی سازه حفظ گردد. در این شرایط، استفاده از گروتهای سیمانی یا رزین‌های شیمیایی برای استقرار میلگرد در سوراخ‌های از پیش‌حفاری‌شده، متداول‌ترین و مؤثرترین روش اجرایی است.
انواع محصولات
استاندارد EN 1504-6 بخشی از مجموعه استانداردهای اروپایی برای ترمیم و حفاظت سازه‌های بتنی است. این استاندارد، مشخصات و الزامات مربوط به محصولات مورد استفاده در کاشت میلگرد فولادی را تعیین می‌کند تا اتصال بین فولاد و بتن از نظر مکانیکی و دوام، قابل اطمینان باشد. هدف این استاندارد، تضمین انتقال بار (Load Transfer)، چسبندگی مناسب بین بتن و فولاد، پایداری ابعادی در حین گیرش، و دوام در شرایط محیطی مختلف است.
برای کاربردهای سازه‌ای، توجه ویژه‌ای باید به دوام و ثبات عملکرد اتصال در برابر بارهای متناوب، سیکل‌های یخ‌زدگی ذوب، و شرایط خورنده داشت.
هدف از شناسایی در این استاندارد، کنترل کیفیت و تضمین عملکرد محصول در شرایط واقعی است.
محصولات مورد استفاده در کاشت میلگرد فولادی باید از نظر ویژگی های ذاتی، مکانیکی و دوام به طور دقیق مورد بررسی قرار گیرند تا:
به بیان ساده تر، استاندارد EN 1504-6 اطمینان می دهد که محصول کاشت انتخاب شده، همان عملکردی را دارد که برای ایمنی و دوام اتصال لازم است.
در هر محصول کاشت باید از جنبه های زیر مورد شناسایی قرار گیرد:
ترکیب شیمیایی و نوع بایندر (Binder Type)
دوام و دانسیته (Consistency & Density)
زمان کارپذیری (Pot Life) و زمان گیرش (Setting Time)
رنگ، ظاهر و حالت فیزیکی محصول
این داده ها پایه ارزیابی فنی محصول بوده و در اسناد کنترل کیفیت پروژه ثبت می شوند.
آزمون های نوع (Type Testing)
مقاومت چسبندگی به بتن (Bond Strength to Concrete)
در این تست، عملکرد چسبندگی محصول به بستر بتنی بررسی می‌شود. نوع شکست (در بتن، فولاد یا گروت) نشان‌دهنده کیفیت اتصال است.
پایداری ابعادی و تغییر حجم (Shrinkage/Expansion)
برای گروتهای سیمانی، تغییر حجم پس از گیرش اندازه‌گیری می‌شود تا از ترک‌خوردگی جلوگیری شود.
مقاومت فشاری و خمشی (Compressive & Flexural Strength)
این ویژگی‌ها برای اطمینان از تحمل نیروهای مکانیکی در شرایط بهره‌برداری اندازه‌گیری می‌شوند.
دوام در برابر شرایط محیطی
محصول باید در برابر شرایط خورنده و جوی مقاوم باشد. آزمون‌های مربوط به دوام شامل موارد زیر هستند:
مقاومت در برابر سیکل‌های یخ‌زدن–ذوب (Freeze–Thaw)
مقاومت در برابر محیط‌های قلیایی و کلرایدی
جذب آب و نفوذپذیری پایین
اجرای درست عملیات کاشت، تعیین‌کننده عملکرد نهایی اتصال است. مراحل اجرایی استاندارد شامل موارد زیر است:
تمیزکاری سوراخ و میلگرد
تمام گرد و غبار، چربی و ذرات سست باید با دمیدن هوای فشرده یا برس‌کاری حذف شود. تمیزکاری صحیح یکی از عوامل کلیدی در چسبندگی موفق است.
در محیط‌های مرطوب یا دارای کلراید، احتمال خوردگی میلگرد کاشته‌شده افزایش می‌یابد. در این حالت، انتخاب رزین یا گروت با مقاومت بالا در برابر خوردگی ضروری است. در پروژه‌های ترمیمی، ترکیب محصولات کاشت با پوشش‌های ضدخوردگی آرماتور بهترین راهکار برای افزایش دوام است.
کنترل کیفیت و نمونه‌برداری در محل پروژه
کنترل کیفیت در محل اجرا باید شامل موارد زیر باشد:
نمونه‌برداری از محصول مصرفی و بررسی مشخصات فنی آن؛
انجام تست Pull-Out میدانی برای بررسی چسبندگی واقعی؛
ثبت شرایط محیطی و دمای اجرا؛
مقایسه نتایج آزمایش با داده‌های تولیدکننده.
ثبت کامل داده‌های اجرایی در هر مرحله، از الزامات استاندارد EN 1504-6 محسوب می‌شود.
نتیجه‌گیری
انتخاب محصول مناسب برای کاشت میلگرد فولادی باید با در نظر گرفتن نوع بتن، شرایط محیطی و نیازهای سازه‌ای انجام شود. سه عامل حیاتی برای اطمینان از عملکرد صحیح عبارت‌اند از:
رعایت الزامات استاندارد EN 1504-6، تضمین‌کننده‌ی چسبندگی پایدار، انتقال ایمن بار، و دوام بلندمدت سازه‌های بتنی است.
سوالات متداول