تحلیل سازه بتنی قبل از انجام عملیات مقاوم سازی

اصول کلی عیب یابی مطابق En 1504–9

1. وضعیت ظاهری بتن
2. آزمایش برای تعیین وضعیت سازه و میلگرد ها
3. رویکردطرح اصلی
4. محیط زیست و آلودگی
5. پیشینه سازه
6. شرایط استفاده شده
7. الزامات مورد نیاز برای استفاده در آینده

برای یک بازرسی کامل، دو موضوع وضعیت سازه و هدف از ارزیابی دو امر ضروری است که می بایست مورد توجه ویژه قرار گیرد.

• رویه کلی و چارت ارزیابی سازه های بتنی از منظر خوردگی میلگرد به شرح تصویر زیر می­باشد:

کیفیت بتن:

ظاهر بتن اگر در مقطع کاور بتن باشد و یا در هسته بتن، رفتار متفاوتی از آن مورد نظر مهندسین می­باشد. محافظت از بتن و هسته بتن نقش بسزایی در تحمل مقاومت فشاری دارد.

معایب و حفره ها از جمله مواردی است که در معاینه و تعیین وضعیت بتن مورد بررسی قرار می­گیرد و روش مشاهده چشمی و همچنین پالس امواج فراصوت به عنوان روش­های رایج در این خصوص بشمار می­آید. محاسبه فرمول ها و میزان کاهش واحد فرستنده و گیرنده صوتی، از جمله عوامل شناسایی وضعیت بتن بشمار می­رود. شایان ذکر است روش های رایج با پالس امواج صوتی، در مواردی که دو طرف سازه از نظر چشمی قابل بررسی نیست، مورد استفاده قرار می­گیرد.

همچنین با توجه به محدودیت های دسترسی، شیوه هایی از قبیل آندوسکوپ صلب با نور فلوروسنت و همچنین دستگاه انعکاس ضربه می­تواند مورد استفاده قرار گیرد.

مقاومت فشاری:

مقاومت فشاری به عنوان اصلی ترین موضوع ظرفیت باربری در سازه مورد توجه می­باشد. بررسی این پارامتر با مغزه گیری از بتن و تست مقاومت فشاری، براحتی قابل انجام است. همچنین شیوه های 1- چکش ارتجاعی DIN EN 12504-2:2012 ، 2- روش نیروی بیرون کشیدن (DIN) EN 12504-3:2005  3- سرعت پالس فراصوت (DIN)EN 12504-4:2004

به غیر از مغزه گیری و محاسبه مقاومت فشاری که روشی مستقیم بحساب می­آید، روش چکش برجهندگی (چکش اشمیت) نیز روشی متدوال (غیر مستقیم) برشمرده می شود. اجرای آزمون با چکش اشمیت در استاندارد (DIN) EN 12504-2:2002  تنظیم شده است. ایده ابتدایی این آزمون، اندازه گیری برجهندگی یک ضربه از یک جرم مشخص از سطح بتن می­باشد.

روش مخرب دیگر، تعیین نیروی بیرون کشیدن پیچ های آهنی کاشته شده در سوراخ های حفاری شده در بتن می باشد که مطابق استاندارد (DIN) EN 12504-3: 2005  ارزیابی می­گردد. رابطه نیروی بیرون کشیدن و مقاومت فشاری طبق  (DIN) EN 13791:2008  بایستی انجام شود.

مقاومت سطح:

مقاومت سطح، یکی از مهمترین ویژگی های مواد در رابطه با سازه های بتنی موجود است که قادر به ارائه اطلاعات مناسبی درباره کیفیت ناحیه مرزی بتنی است. شکل زیر اختلاف بین مقاوت سطح بتن و مقاومت چسبندگی یک سامانه حفاظت سطحی با پوشش بر پایه ملات را بر روی بتن یا اجزای بنایی نشان می دهد. به بیان ساده در صورتی که گسیختگی در زیرآیند رخ بدهد، مقاومت چسبندگی پوشش اجرا شده برروی بتن از مقاومت سطحی زیرآیند بتنی بیشتر می باشد.