حفاظت از ساختمان‌ها و سازه‌ها در برابر آتش یکی از مهم‌ترین اصول در طراحی و اجرای بناها است. سازه‌ها و مصالح ساختمانی ممکن است در برابر حریق دارای ضعف‌هایی باشند که شناسایی و اصلاح آن‌ها نقش مهمی در افزایش ایمنی ساختمان‌ها دارد. استفاده از ضد حریق یکی از روش‌های موثر برای جلوگیری از انتقال حرارت و افزایش مقاومت سازه در برابر آتش است. در این مقاله به بررسی نقاط ضعف سازه‌ها و مصالح ساختمانی در برابر آتش و اصول حفاظت از ساختمان‌ها بر اساس مبحث سوم مقررات ملی ساختمان ایران پرداخته می‌شود.

حفاظت از ساختمان‌ها و سازه‌ها در برابر آتش یکی از مهم‌ترین اصول در طراحی و اجرای بناها است. ضد حریق یکی از روش‌های موثر برای جلوگیری از انتقال حرارت و افزایش مقاومت سازه در برابر آتش است. این نوع پوشش‌ها به‌صورت مستقیم روی سازه پاشیده شده و از نظر اقتصادی و عملکردی نسبت به سایر روش‌های حفاظت آتش مقرون‌به‌صرفه‌تر هستند.

در حدود بیش از صد سال پیش در کشور ایالات متحده آمریکا، شرکت (UL) underwriters laboratory با هدف تست ایمنی محصولات مختلف تولیدی پایه گذاری شد و توانست مجوز فعالیت از سوی اداره ایمنی و بهداشت حرفه ­ای آمریکا (OSHA) را کسب کند. با گسترش فعالیت این شرکت، استانداردهایUL به عنوان یکی از شناخته شده ترین و معتبر ترین موضوعات در حوزه حریق، تبدیل شدند. به طور کلی، نشان استاندارد UL بر روی هر محصولی، نشانگر اعتبار جهانی آن محصول است.

جایگذاری و نصب صحیح صفحه ستون (Base Plate) بر روی فونداسیون ‌در سازه‌های فولادی و ماشین‌آلات ایستا یا مرتعش یکی از مراحل حساس و دقیق اجرایی می‌باشد.

با پیچیده‌ و بزرگ‌تر شدن ابعاد سازه‌ها و به تبع آن توسعه یافتن رفتارهای سازه‌ای نیاز به افزایش حساسیت در انتخاب مواد و مصالح کاربردی برای نصب و رگلاژ صفحه ستون‌ها به منظورحصول اطمینان از تسهیل انتقال بار و تنش‌های وارده به فونداسیون و بستر آن، برای افزایش عمر مفید و دوام سازه امری اجتناب‌ناپذیر می‌باشد. در این راستا شاخص‌هایی نظیر مقاومت‌های مکانیکی، نحوه اجرا، تراکم، حفظ پیوستگی و ... همواره مد نظر متخصصین قرار گرفته است. "گروه دانش بنیان صنایع شیمی ساختمان آبادگران" با تجزیه و تحلیل شاخص‌های مد نظر طراحان و لحاظ نمودن موارد دیگری نظیر محدودیت‌ها و عوامل محیطی و اجرایی اقدام به طراحی طیف متنوعی از مواد گروت با بنیان‌های مختلف سیمانی و رزینی نموده است که ذیلا به خواص کیفی و دامنه کاربرد آنها اشاره شده است.

این استاندارد اروپایی در سه نسخه رسمی (انگلیسی، فرانسوی، آلمانی) وجود دارد. نسخه ای به هر زبان دیگری که با ترجمه ساخته شده است، تحت مسئولیت یکی از اعضای CEN به زبان خودش و به دبیرخانه مرکزی اطلاع داده شده است، همان وضعیت رسمی را دارد.
این سند (EN 993-19:2004) توسط کمیته فنی CEN/TC 187 "محصولات و مواد نسوز" تهیه شده است که دبیرخانه آن توسط BSI برگزار می شود.

مقاومت در برابر آتش، به قابلیت یک ماده یا سیستم برای تحمل آتش و یا ایجاد حفاظ مقاوم در برابر آن گفته می­شود. بتن مسلح، به دلیل وجود سیمان و سایر ترکیبات، ذاتاً در برابر آتش مقاوم است. ساختمان های بتن آرمه در طول سالیان مختلف، در مقابله با آتش عملکرد خوبی از خود نشان داده­اند. در این گزارش بر جنبه­های مقاومت در برابر آتش ساختمان ­های بتنی مسلح تمرکز خواهیم داشت.

امروزه مواد عایق حرارتی کاربرد گسترده‌ای در تجارت ساختمان دارند. آن‌ها هم برای عایق‌کاری ساختمان‌ها و هم برای افزایش مقاومت در برابر آتش سازه‌های فولادی استفاده می‌شوند. استفاده از مواد ایجادکننده لایه محافظ، یکی از راه‌های افزایش مقاومت سازه‌های فولادی در برابر آتش است. آزمایش‌های مقاومت در برابر آتش به منظور تعیین مقادیر عددی مقاومت سازه‌های ساختمانی در برابر آتش با پوشش مناسب انجام می‌شود. مقاومت در برابر آتش به عنوان توانایی سازه‌های ساختمان برای مقاومت در برابر دمای بالا برای مدت زمان معین تحت محیط شبیه‌سازی شده آتش شناخته می‌شود. در مواردی که اعضای فولادی سازه‌ای نیاز به مقاومت در برابر آتش سوزی بالاتری دارند، می‌توان آن‌ها را با استفاده از مواد عایق محافظت کرد.